سیره معصومین(علیهم السلام) با زیردستان قسمت دوم-صمیمیت با زیردستان

صمیمیت با زیردستان

 

معصومین(علیهم السلام) با زیردستان، کنیزان و خادمان خود بر سر یک سفره غذا می خوردند. درباره ی امام رضا(علیه السلام) نقل شده است که آن حضرت با غلامان بر سر یک سفره غذا میل می کردند. شخصی از اهالی بلخ می گوید: با حضرت رضا(علیه السلام) در سفر به خراسان همراه بودم. هنگام صرف غذا، همه ی افراد به همراه امام(علیه السلام) بر سر یک صفره نشستند. من به امام عرض کردم: برای شما سفره ای جداگانه می اندازیم. حضرت فرمود: «مه! ان الرب تبارک و تعالی واحد والام واحده والاب واحد والجزاء بالاعمال؛(2) ساکت شو! پروردگار ما یکی، پدران ما یکی، مادران ما یکی، پاداش هم در برابر عمل دریافت می کنیم».
هرگاه معصومین(علیهم السلام) می دیدند که خادمان از خستگی یا کم خوابی، بیرون از خانه به خواب رفته اند، بدون آن که آنها را سرزنش کنند، در کنار آنان می نشستند و با مهربانی بیدارشان می کردند. درباره ی امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که با حلم و بردباری با خادمی که به خواب رفته بود، برخورد کرد. ابوحفصه گوید: امام صادق(علیه السلام) غلامش را پی حاجتی فرستاد و او دیر کرد. امام به دنبال وی رفت و دید در جایی خوابیده است. کنارش نشست و به صورتش باد زد تا بیدار شد. به او فرمود: «یا فلان! والله ما ذلک تنام اللیل و النهار لک اللیل ولنا منک النهار؛(3) ای غلام! این چه کاری است؟ شب و روز می خوابی! شب بخواب و روز به کارها برس».