مادر ما مادر تموم عالمه

 

 

سیره معصومین(علیهم السلام) با زیردستان قسمت دوم-صمیمیت با زیردستان

صمیمیت با زیردستان

 

معصومین(علیهم السلام) با زیردستان، کنیزان و خادمان خود بر سر یک سفره غذا می خوردند. درباره ی امام رضا(علیه السلام) نقل شده است که آن حضرت با غلامان بر سر یک سفره غذا میل می کردند. شخصی از اهالی بلخ می گوید: با حضرت رضا(علیه السلام) در سفر به خراسان همراه بودم. هنگام صرف غذا، همه ی افراد به همراه امام(علیه السلام) بر سر یک صفره نشستند. من به امام عرض کردم: برای شما سفره ای جداگانه می اندازیم. حضرت فرمود: «مه! ان الرب تبارک و تعالی واحد والام واحده والاب واحد والجزاء بالاعمال؛(2) ساکت شو! پروردگار ما یکی، پدران ما یکی، مادران ما یکی، پاداش هم در برابر عمل دریافت می کنیم».
هرگاه معصومین(علیهم السلام) می دیدند که خادمان از خستگی یا کم خوابی، بیرون از خانه به خواب رفته اند، بدون آن که آنها را سرزنش کنند، در کنار آنان می نشستند و با مهربانی بیدارشان می کردند. درباره ی امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که با حلم و بردباری با خادمی که به خواب رفته بود، برخورد کرد. ابوحفصه گوید: امام صادق(علیه السلام) غلامش را پی حاجتی فرستاد و او دیر کرد. امام به دنبال وی رفت و دید در جایی خوابیده است. کنارش نشست و به صورتش باد زد تا بیدار شد. به او فرمود: «یا فلان! والله ما ذلک تنام اللیل و النهار لک اللیل ولنا منک النهار؛(3) ای غلام! این چه کاری است؟ شب و روز می خوابی! شب بخواب و روز به کارها برس».

نیکی وبدی.....

داوینچی موقع کشیدن تابلوی"شام اخر"دچار مشکل بزرگی شد می بایست "نیکی"را به شکل عیسی و"بدی"را به شکل یهودا یکی از یاران عیسی که هنگام شام تصمیم داشت به او خیانت کند به تصویر میکشید.
کار را نیمه تمام رها کرد تا مدل های ارمانی اش را پیدا کند.
روزی در یک مراسم همسرایی تصویر کامل مسیح را در چهره ی یکی از جوانان همسرا یافت.جوان را به کارگاهش دعوت کرد و از چهره ی او اتودهایی برداشت.
سه سال گذشت...
تابلوی شام اخر تقریبا تمام شده بود اما داوینچی هنوز برای یهودا مدل مناسبی پیدا نکرده بود
کاردنیال پدر کلیسا کم کم به او فشار می اورد که نقاشی دیواری را زودتر تمام کند.نقاش پس از روزها جست وجو جوان شکسته و ژندهپوشٍ مستی را در جوی ابی یافت.به زحمت از دستیارانش خواست تااورا به کلیسا بیاوند.چون دیگر فرصتی برای طرح برداشتن از او را نداشت.
گدا راکه درست نمی فهمید چه خبر است به کلیسا اوردند.دستیارانش اورا سر پا نگه داشتند و در همان وضع داوینچی از خطوط بی تقوایی گناه وخود پرستی که به خوبی بر ان چهره نقش بسته بود نسخه برداری کرد.
وقتی کارش تمام شد گدا که دیگر مستی از سرش پریده بود چشمهاهیش را باز کرد و نقاشی پیش رویش را دید و با امیزه ای از شگفتی گفت:من این تابلو را قبلا دیده ام!!!
داوینچی شگفت زده پرسید:کی؟
گدا گفت: سه سال قبل پیش از انکه همه چیزم را از دست بدهم.موقعی که در یک گروه همسرایی اواز می خواندم زندگی رویایی داشتم.هنرمندی از من دعوت کرد تا مدل نقاشی چهره ی "عیسی" بشوم!
میتوان گفت:
"نیکی"و"بدی" دو روی یک سکه هستند همه چیز به این بسته است که هر کدام کی سر راه انسان قرار بگیرند!

حتما بخون.........

ک مورچه ای بود در ولایت غربت که روزها
می رفت به صحرا و گندم و جو جمع می کرد برای زمستان. یک روز که رفته بود برای جمع
کردن غله، یک دانه گندم پیدا کرد و به نیش کشید و حرکت کرد به طرف لانه اش. ناگهان باد
وزید و دانه گندم را از دست و دهان مورچه گرفت و با خودش برد. مورچه به باد گفت:«ای
باد تو چقدر زور داری» باد گفت : « پدر آمرزیده، من اگر زور داشتم که برج های بالای
شهر، راهم را سد نمی کردند». مورچه گفت : «ای برج های بالای شهر، شماها چقدر
دارید.»برج ها گفتند: « ما اگر زور داشتیم که نیازی به مجوز شهردار نداشتیم.» مورچه
گفت:« ای شهردار تو چقدر زور داری.» شهردار گفت:« من اگر زور داشتم که قوه قضاییه
مرا دستگیر نمی کرد.» مورچه گفت:« ای قوه قضاییه تو چقدر زور داری.» قوه قضاییه
گفت:« من اگر زور داشتم بعضی جراید از من انتقاد نمی کردند.» مورچه گفت:« ای جراید
شما چقدر زور دارید.» جراید گفتند:« اگر ما زور داشتیم که کاغذمان گیر وزارت ارشاد
نبود.» مورچه گفت: «ای وزیر ارشاد تو چقدر زور داری.» وزیر ارشاد گفت:« اگر من زور
داشتم که محتاج رای اعتماد نمایندگان مجلس نبودم.» مورچه گفت: « ای نمایندگان شماها چقدر زور دارید.» نمایندگان گفتند:« ما اگر زور داشتیم که نیازمند رای مردم نبودیم.» مورچه گفت: «ای مردم شما چقدر زور دارید.» مردم گفتند:« ما اگر زور داشتیم بقال به ما جنس نسیه نمی داد.» بقال گفت: « من اگه زور داشتم آفتاب ماست های مرا نمی ترشاند » مورچه گفت:«ای آفتاب تو چقدر زور داری» آفتاب گفت : « من اگه زور داشتم دختر کدخدا نمی گفت که تو در نیا من در آمدم» مورچه گفت:« ای دختر کدخدا تو چقدر زور داری» دختر کدخدا گفت:« من اگه زور داشتم که زن کشاورز نمی شدم» مورچه گفت:« ای کشاورز تو چقدر زور داری» کشاورز گفت:« من اگه زور داشتم که از ترس تو گندم هایم را توی انبار قایم نمی کردم»
مورچه یک کمی رفت توی فکر. بعد نگاهی به بازوهایش کرد،سینه اش را داد جلو و رفت به
مزرعه. گوش باد را گرفت و پرتش کرد پشت کوه قاف ! بعد هم دانه گندم اش را برداشت و
برد به لانه اش!

باز سازی دنیا

در روزنامه می خواند .اما پسر کوچکش مدام مزاحمش می شد.حوصله ی پدر سر رفت و صفحه ای از روزنامه را-که نقشه ی جهان را نمایش می داد- جدا و قطعه قطعه کرد و به پسرش داد.

-"بیا ! کاری برایت دارم . یک نقشه ی دنیا به تو می دهم .ببینم می توانی آن را دقیقا همان طور که هست بچینی ؟"

و دوباره سراغ روزنامه اش رفت.می دانست پسرش تمام روز گرفتار این کار است.اما یک ربع ساعت بعد پسرک با نقشه ی کامل برگشت.

پدر با تعجب پرسید:"مادرت به تو جغرافی یاد داده؟"

پسرجواب داد:"جغرافی دیگر چیست؟"

پدر پرسید:"پس چگونه توانستی این نقشه ی دنیا را بچینی؟"

پسر گفت:" اتفاقا پشت همین صفحه تصویری از یک آدم بود .وقتی توانستم آن آدم را دوباره بسازم دنیا را هم دوباره ساختم."

مانع

در زمان ها ی گذشته ، پادشاهی تخته سنگ را در وسط جاده قرار داد و برای این که عکس العمل

مردم را ببیند خودش را در جایی مخفی کرد. بعضی از بازرگانان و ندیمان ثروتمند پادشاه بی تفاوت از

کنار تخته سنگ می گذشتند. بسیاری هم غرولند می کردندکه این چه شهری است که نظم ندارد

. حاکم این شهر عجب مرد بی عرضه ای است و ... با وجود این هیچ کس تخته سنگ را از وسط بر

نمی داشت . نزدیک غروب، یک روستایی که پشتش بار میوه و سبزیجات بود ، نزدیک سنگ شد.


بارهایش را زمین گذاشت و با هر زحمتی بود تخته سنگ را از وسط جاده برداشت و آن را کناری قرار

داد. ناگهان کیسه ای را دید که زیر تخته سنگ قرار داده شده بود ، کیسه را باز کرد و داخل آن

سکه های طلا و یک یادداشت پیدا کرد. پادشاه در ان یادداشت نوشته بود : " هر سد و مانعی می

تواند یک شانس برای تغییر زندگی انسان باشد

هیچوقت از تلاش نا امید نشو...

چند قورباغه از جنگلی عبور می کردند که ناگهان دو تا از آنها به داخل گودال عمیقی افتادند.
بقیه قورباغه ها در کنار گودال جمع شدند و و قتی دیدند که گودال چقدر عمیق است به دو قورباغه دیگر گفتند :
دیگر چاره ایی نیست .شما به زودی خواهید مرد .
دو قورباغه حرفهای آنها را نشنیده گرفتند و با
تمام توانشان کوشیدند تا از گودال خارج شوند.
اما قورباغه های دیگر دائما به آنها می گفتند که دست از تلاش بردارید چون نمی توانید از گودال خارج شوید ?
به زودی خواهید مرد . بالاخره یکی از قورباغه ها تسلیم گفته های دیگر قورباغه ها شد و دست از تلاش برداشت .
او بی درنگ به ته گودال پرتاب شد و مرد.
اما قورباغه دیگر با حداکثر توانش برای بیرون آمدن از گودال تلاش می کرد .
بقیه قورباغه ها فریاد می زدند که دست از تلاش بردار ?
اما او با توان بیشتری برای بیرون آمدن از گودال تلاش می کرد و بالاخره از گودال خارج شد.
وقتی از گودال بیرون آمد بقیه قورباغه ها از او پرسیدند : مگر تو حرفهای ما را نشنیدی ؟
معلوم شد که قورباغه ناشنوا است و در واقع او در تمام راه فکر می کرده که دیگران او را تشویق می کنند .

وزن دعای پاک و خالص

زنی بود با لباسهای کهنه و مندرس، و نگاهی مغموم وارد خواروبار فروشی محله شد و با فروتنی از صاحب مغازه خواست کمی خواروبار به او بدهد. به نرمی گفت شوهرش بیمار است و نمیتواند کار کند و شش بچه شان بی غذا مانده اند.

جان لانک هاوس، با بی اعتنایی، محلش نگذاشت و با حالت بدی خواست او را بیرون کند

زن نیازمند، در حالی که اصرار میکرد گفت آقا شما را به خدا به محض این که بتوانم پول تان را می آورم

جان گفت نسیه نمی دهد

مشتری دیگری که کنار پیشخوان ایستاده بود و گفت و گوی آن دو را میشنید به مغازه دار گفت

ببین خانم چه می خواهد، خرید این خانم با من

خواربار فروش با اکراه گفت: لازم نیست، خودم میدهم. لیست خریدت کو؟

لوئیز گفت: اینجاست

" لیست را بگذار روی ترازو. به اندازه وزنش، هر چه خواستی ببر."

لوئیز با خجالت یک لحظه مکث کرد، از کیفش تکه کاغذی در ‏آورد، و چیزی رویش نوشت و ‏‏آن را روی کفه ترازو گذاشت. همه با تعجب دیدند کفه ی ترازو پایین رفت

خواروبار فروش باورش نشد. مشتری از سر رضایت خندید

مغازه دار با ناباوری شروع به گذاشتن جنس در کفه ی ترازو کرد. کفه ی ترازو برابر نشد، آن قدر چیز گذاشت تا کفه ها برابر شدند

در این وقت خواروبار فروش با تعجب و دل خوری تکه کاغذ را برداشت ببیند روی آن چه نوشته شده است

کاغذ، لیست خرید نبود، دعای زن بود که نوشته بود:" ای خدای عزیزم، تو از نیاز من با خبری، خودت آن را بر آورده کن "

مغازه دار با بهت جنس ها را به لوئیز داد و همان جا ساکت و متحیر خشکش زد

لوئیز خداحافظی کرد و رفت

فقط اوست که میداند وزن دعای پاک و خالص چه قدر است .....

سیره معصومین(علیهم السلام) با زیردستان قسمت اول-تربیت معنوی زیردستان

نحوه رفتار پیامبر(صلی الله علیه وآله) و اهل بیت(علیهم السلام) با زیردستان در الگودهی برای اقتدا به آن اولیای الهی بسیار با اهمیت و تأثیرگذار است. سیره معصومین(علیهم السلام) و چگونگی برخورد آنان با خادمان و کنیزان و دیگر زیردستان، امروزه در رفتار با کارمندان و کارگران دولتی و خصوصی کاربرد وسیع دارد و می توان از رفتار آن بزرگواران آموخت.

هدف از مجموعه مباحث سیره معصومین با زیردستان که به مرور منتشر می شه  آشنایی بیشتر با فرهنگ اهلبیت (ع) و اراده الگویی برای تمامی دوستان است امید که مقبول واقع بشه

 

تربیت معنوی زیردستان

خدمت کاران که در خانه ارباب زندگی می کنند، آن چه در آن خانه می بینند، فرا می گیرند. آموزش های ارباب به زیردستان، در تربیت آنها بسیار مؤثراست؛ از این رو، کنیزانی که در خانه معصومین(علیهم السلام) بودند و با ایشان سروکار داشتند، اخلاق و رفتار آنان را آموخته بودند. یکی از کنیزان تربیت یافته خانه معصومین(علیهم السلام)، فضه، خدمتکار فاطمه زهرا (علیهاالسلام) است که با خوی فاطمی پرورش یافته است. درباره ی فضه گفته اند: فضه، خدمتکار حضرت زهرا (علیهاالسلام) است که پیامبر(صلی الله علیه وآله) او را برای کمک به فاطمه(علیهم السلام) تعیین کرد. او زنی عالم، فصیح، حافظ قرآن بود و در ایمان و تقوا و زهد و ورع در درجه عالی قرار داشت و محبتش به اهل بیت(علیهم السلام) مشهوراست. بلاغت کلام و نیکویی بیانش نیز بر کسی پوشیده نیست. او فقط کمک کار منزل نبود، بلکه شاگرد فاطمه (علیهاالسلام)، تربیت یافته او و پیوسته همراه آن حضرت بود

فرهنگ نامه اداری(تلخند)

گزارش کار:

جدول و آمار و بیلان کارهاى انجام شده یا انجام نشده یا نیمه انجام و بى‏سرانجام که به اطلاع مقام مافوق یا عموم مردم رسانده مى‏شود (کتبى یا شفاهى) و هدف از تنظیم و ارائه آن، یا جلب رضایت مدیر یا زمینه براى جذب بودجه است.
این که چند درصد گزارش، »واقعى« است، نیاز به گروه تحقیق و تفحص دارد. در بعضى جاها گزارش کار خواستن، یعنى وادار کردن طرف به سرهم‏بندى و بافتن راست و دروغ. در همین راستا، به گزارش‏هاى چاق و چله‏تر و مفصل‏تر، توجه بیشترى مى‏شود.
بعضى از اهل نظر گفته‏اند: این نوع بازى‏ها، نوعى منافق‏پرورى است؛ »العهدةُ عَلى الرّاوى«.

مؤسسه:

جا و تشکیلاتى براى رسیدن به اهداف مالى، سیاسى، فرهنگى و غیره. مؤسسه‏ها گاهى هدفند و گاهى »وسیله«. بعضى مدیران، با امکانات ادارى به تأسیس مؤسسه‏هاى جنبى و سایه مى‏پردازند و حاشیه مى‏سازند؛ تا در روزگار معزولى، دستشان به جایى بند باشد. این هم نوعى »بندبازى« است!

محرمانه:

یعنى خبرها، گزارش‏ها و آمار و ارقامى که همه کس نباید بدانند و داراى طبقه‏بندى است.
محرمانه، خیلى محرمانه، سرى، به کلى سرى و... از اصطلاحات این بخش است.
اگر ملت محرمند و کارها شفاف است، پس نباید »محرمانه«اى وجود داشته باشد. البته گاهى چیزهایى از »خودى‏ها« پنهان مى‏شوند تا غیرخودى‏ها نشنوند و ندانند و این، عیبى هم ندارد؛ اما وقتى محرمانه‏ها را نامحرمان زودتر و دقیق‏تر از محرمان مى‏دانند، پس چه محرمانه‏اى؟
بشکند فک آدم‏هاى دهن لق که دهانشان زیپ ندارد. آمین یا رب العالمین.

مدیریت:

توان اداره کردن بهینه یک مجموعه. بعضى‏ها مدیریت مادرزادى دارند و »مدیر« به دنیا آمده‏اند؛ بترکد چشم حسود! بعضى هم چون اهل ساخت و پاخت نیستند، به »ضعف مدیریت« متهم مى‏شوند.
مدیر کارآمد، کسى است که هم »نیاز«ها را بشناسد، هم »نیرو«ها را، هم »امکانات« را و هم بتواند نیروها را براى رفع نیازها، به کار گیرد. این، یک مهارت و تجربه است و تنها با یک »ابلاغ« و »حکم« به دست نمى‏آید. مدیران پروازى، مدیران چند منظوره، مدیرانِ بومى، مدیران تزیینى و دکورى، مدیران پشت صحنه و مدیران نخبه و نمونه، از تقسیمات مدیریت به شمار مى‏روند.

مشاور:

به کارشناسى گفته مى‏شود که »عقل منفصل« رئیس و مدیر است و به او کمک فکرى مى‏کند و گاهى نیز براى برخى مسئولین بى‏کار و معزولین محترم، عنوانِ دهان پر کنى است که به قصد حلال شدن حقوق دریافتى و ارتزاق از بیت‏المال، به این منصب نصب مى‏شوند؛ تا هم دهان‏هایى بسته شود و هم حرمت اشخاص محترم و معنَون، محفوظ بماند.

معاون:

هر چند به معناى کمک کار و یاور است، ولى اغلب به جاى رئیس، تصمیم مى‏گیرد و عمل مى‏کند و این همه قدرت، محصول همان »تا«ى آخر »معاونت« است که بسى محکم ادا مى‏شود و کارآیى بالایى دارد. بعضى‏ها معاونت در جرم و خلاف دارند و برخى هم معاونت در خیر و ثواب.

منحنى:

خمیده و کج. در هندسه، خط منحنى در مقابل خط مستقیم و منکسر است و در ادارات، هنگام ترسیم فعل و انفعالات عملکرد و جریان امور، با ترسیم منحنى و نمودار، به تشریح کارهاى انجام شده یا در دست اقدام و اُفت و خیزهامى پردازند و در برخى ادارات هم نمودار عملکرد، همیشه منحنى است. گاهى هم در رسم منحنى‏ها، به »کمیت« بیش از »کیفیت«، بها داده مى‏شود.

موازنه:

برابرى دخل و خرج؛ اعتبار و هزینه؛ بدهى‏ها و مطالبات. اگر مدیرى نتواند بین بخش‏هاى مختلف مجموعه خود، موازنه ایجاد کند و هزینه‏هایش بیش از اعتبارش باشد، کارش زار است. سعدى مى‏گوید:
بر احوال آن کس بباید گریست
که دخلش بود نوزده، خرج بیست

میز:

چهار پایه‏اى شیک و گران بها (فلزى یا چوبى) که مدیران پشت آن مى‏نشینند و بسى جاذبه دارد؛ به خصوص نوع ریاستى آن؛ یعنى »میز ریاست«. میز هم مثل »صندلى« است که شرح آن گذشت؛ یعنى گاهى بر سر تصاحب و حفظ آن، کشمکش‏ها صورت مى‏گیرد. اوایل انقلاب، نمایشى از تلویزیون پخش شد به نام »میز« که بسى جالب و عبرت‏آموز بود (به آرشیو صداوسیما مراجعه شود).

نمودار:

(به »منحنى« مراجعه شود).

وام:

آن چه با ده‏ها شرط و پیش شرط، در برخى نهادها، مؤسسه‏ها و بانک‏ها، به متقاضیان پرداخت مى‏شود؛ آن هم با هزار خفت و خوارى و بیا و برو که وام‏گیر را پشیمان مى‏کند. وام‏گیران، عمرى قسط مى‏دهند؛ تایک وام را ادا کنند.

وجدان کارى:

همان نیروى محرکه درونى است که افراد را به انجام مسئولیت‏ها و وظایف بر مى‏انگیزد؛ چه دیگران بدانند یا نه؛ تشویق کنند یا نه و بپسندند یا نه. مدیر موفق، کسى است که این نیرو را در بدنه مجموعه خویش بدمد و این وقتى عملى است که وجدان کارى در خود مدیر، زنده باشد، و گر نه،
ذات نایافته از هستى بخش
کى تواند که شود هستى بخش؟

هزینه:

خرج؛ مصرف مال در موارد نیاز. این عمل از کارهاى مدیران است که از طریق مسئولان مالى و صندوق‏دار و حساب‏دار، اجرا مى‏شود. از بیت‏المال و بودجه کم مى‏شود؛ تا بر اعتبار و وجهه مدیر افزوده شود. بعضى در هزینه کردن از بیت‏المال، خیلى دست و دل بازند.
شاعر مى‏گوید:
خرج که از کیسه مهمان بود
حاتم طایى شدن آسان بود
پایان یافت این فرهنگ نامه؛ تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.